به نام خدایی که در این نزدیکی است 

سال نو مبارک

                        آهسته از کجا

                                  این مهربان رسید؟

                                        با هدیه ای به دست

                                                    با یک سبد  امید 

          همراه چلچله

                      ، همگام با نسیم

                                     مثل طلوع صبح

                                                   از پنجره دمید

             آرام و بی صدا

                           یک سطل،رنگ سبز

                                              پاشید روی دشت

                                                                  پاشید روی بید  

             هر جا که پا گذاشت

                            باران سبزه بود 

                                   از هر گذر گذشت ،

                                                            گل از زمین دمید 

                 در گوش رودها

                                      پچ پچ کنان چه گفت ؟ 

                                                     بر شاخه ها چه خواند

                                                                در ریشه ها چه دید ؟

              از سمت آسمان

                         ، از انتهای مهر 

                                             اسمش بهار بود

                                                                ، بر قلبمان وزید 

       اسمش بهار بود ،

                 بر خانه ها چکید

                                  دل رفت و روی بام 

                                                  شادی کنان پرید !

پ.ن : حالا که بهار جمعه را برای آمدن انتخاب کرده است ،

تو هم بهار را برای آمدن برگزین که بهار بی تو بی معناست !

پ.ن : سالی سرشار از روشنی و سربلندی برای همه آرزو می کنم .